Η μοναξιά και η ευτυχία είναι δύο αταίριαστες έννοιες. Συναντήθηκαν όμως κι ενώθηκαν στην καθημερινότητα μου ως νέα διδυμομαμά.
Home Alone
Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου και με διστακτικά βήματα μπαίνω μέσα. Είμαι σκυφτή και προχωράω αργά. Πονάω σε κάθε βήμα. Τα ράμματα από την καισαρική με τραβάνε πολύ. Νομίζω ότι δεν θα ισιώσω ποτέ…
Ο χώρος τους σαλονιού είναι γεμάτος γαλάζια μπαλόνια, γλάστρες με γαλάζιες κορδέλες και τσάντες με δώρα… Τι όμορφη εικόνα…
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Δεν έχω προλάβει ακόμα να το συνειδητοποιήσω. Πριν τέσσερις μέρες έσπασαν ξαφνικά τα νερά κι έφερα στον κόσμο δύο υπέροχα γαλάζια αγγελάκια (Baby Boom Time)! Γεννήθηκαν όμως πρόωρα κι έπρεπε να μείνουν σε θερμοκοιτίδες στη ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών) του μαιευτηρίου.
Τώρα είμαι μόνη στο σπίτι, μετά από τέσσερις μέρες διαμονής μου στο μαιευτήριο. Αλλιώς ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή. Ήθελα να επιστρέψω, έχοντας αγκαλιά τα υπέροχα δίδυμα μωράκια μου.
Κατευθύνομαι προς το δωμάτιό μου και ξαπλώνω αμέσως. Νιώθω μεγάλη ψυχική και σωματική εξάντληση. Μάλλον διανύω την περίοδο των Baby Blues… Κοιτάζω μελαγχολικά το ταβάνι κι αναρωτιέμαι. “Γιατί εγώ είμαι εδώ και τα μωρά μου αλλού;”.
Χαϊδεύω αφηρημένη την κοιλίτσα μου. Είναι ακόμα φουσκωμένη αλλά δεν έχει τίποτα μέσα πια. Δηλαδή δεν θα ξανανιώσω αυτές τις υπέροχες κλωτσιές; Είμαι μπερδεμένη και σοκαρισμένη από τον πρόωρο τοκετό και την καισαρική. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα!
Τι μου συμβαίνει; Γιατί νιώθω αυτή τη θλίψη κι αυτό το κενό; Γιατί δεν νιώθω χαρά; Πώς να νιώθουν άραγε τα μωράκια μακριά μου; Δεν αντέχω να τα επισκεφθώ. Το μόνο που θέλω, είναι να κοιμηθώ.
Με τις εικόνες των προηγούμενων ημερών να περνούν νοερά μπροστά μου, αποκοιμιέμαι αμέσως…
Βασανιστική βυζορουφήχτρα
Την επόμενη μέρα ξυπνάω με ένα άσχημο αίσθημα. Το στήθος μου είναι πολύ βαρύ και με πονάει. Είναι πολύ ευαίσθητο, δεν ανέχομαι ούτε το σεντόνι να με ακουμπάει. Τι συμβαίνει; Μάλλον το σώμα μου ετοιμάζεται για θηλασμό. Ποιο μωρό όμως θα θηλάσω αφού βρίσκομαι μακριά τους;
Φεύγοντας από το μαιευτήριο, νοίκιασα ένα επαγγελματικό θήλαστρο. Μου είπαν ότι πρέπει να ξυπνάω ανά τρεις ώρες, ακόμα και το βράδυ, για να βγάζω γάλα, να το αποθηκεύω σε ειδικά σακουλάκια και να το πηγαίνω στα μωρά στη ΜΕΝΝ στο μαιευτήριο.
Σηκώνομαι με δυσκολία από το κρεβάτι. Εφαρμόζω την ειδική χοάνη στο στήθος μου και γυρίζω το κουμπί έναρξης. Αυτό το μηχάνημα το μισώ! Με πονάει… Είναι βασανιστική βυζορουφήχτρα! Αν όμως πρέπει να το κάνω για το καλό των μωρών μου, θα το κάνω, όσο χρειαστεί.
Οι πληροφορίες χρήσης του είναι συγκεχυμένες. Μονή άντληση για δέκα λεπτά σε κάθε στήθος. Διπλή άντληση δέκα λεπτά ταυτόχρονα. Αν έχω γάλα, να το αφήνω περισσότερο χρόνο, δεκαπέντε λεπτά. Θα τα δοκιμάσω όλα μέχρι να βρω αυτό που μου ταιριάζει. Νυστάζω τόσο πολύ… Δεν θέλω να το κάνω… Δεν έχω συνηθίσει να ξυπνάω το βράδυ…
Το γάλα που βγάζω είναι ελάχιστο… Βάζω τις πολύτιμες σταγόνες στο ειδικό σακουλάκι φύλαξης κι αμέσως στο ψυγείο. Η ποσότητα θα αυξηθεί σιγά-σιγά μου είπαν. Άραγε θα φτάνει για δύο μωρά;
Μια νέα καθημερινότητα ξεκινάει για εμένα, χωρίς όμως να ξέρω τι έχω να ζήσω τις επόμενες μέρες…
Μοναξιά κι ευτυχία
Μοναξιά κι ευτυχία… Δύο αταίριαστες έννοιες… Ένιωσα και τις δύο ταυτόχρονα, όταν επέστρεψα σπίτι μόνη μου, μετά τη γέννηση των δίδυμων μωρών μου. Γεννήθηκαν πρόωρα κι έπρεπε να μείνουν μόνα τους σε θερμοκοιτίδες στη ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών).
Τα συναισθήματά μου είναι μπερδεμένα. Eίμαι τόσο χαρούμενη που η δίδυμη εγκυμοσύνη μου είχε αίσιο τέλος, αν και λίγο πρόωρο, 34 εβδομάδες και 3 ημέρες. Αυτό όμως μπορώ να το αντέξω.
Αυτό που δεν αντέχω, είναι, ότι από τη στιγμή που γεννήθηκαν τα μωράκια μου δεν τα πήρα αγκαλίτσα ούτε για ένα λεπτό. Δεν ένιωσαν το χάδι μου και δεν γνώρισαν τη φωνή και τη μυρωδιά μου. Τι συνέπειες άραγε θα έχει αυτό στην ευαίσθητη ψυχούλα τους; Και τώρα είναι μόνα τους σε θερμοκοιτίδες μακριά μου… Κι εγώ είμαι μόνη μου στο σπίτι…
Δεν μπορείς να φανταστείς, πόσο δύσκολο είναι να το περνάει όλο αυτό μια νέα διδυμομαμά…
Εσύ, τι ένιωσες την πρώτη μέρα που επέστρεψες σπίτι από το μαιευτήριο; Μοναξιά ή ευτυχία; Ήσουν τόσο μπερδεμένη όσο εγώ;
Αφήστε μια απάντηση