Ναυτία κι εγκυμοσύνη! Δύο βασανιστικές λέξεις που συνήθως πηγαίνουν μαζί. Πόσο τυχερή είσαι αν δεν το έχεις ζήσει…

Photo by Africa Studio in Shutterstock.
Διανύω ήδη την 8η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου. Από την στιγμή που έμαθα ότι το αποτέλεσμα είναι θετικό, νιώθω υπέροχα. Το μεγαλύτερο και πιο συναρπαστικό ταξίδι μου, έχει ξεκινήσει.
Η κοιλιά μου ακόμα δεν έχει φουσκώσει, τρώω ακριβώς ό,τι έτρωγα πριν και δεν δείχνω καθόλου έγκυος.
Και ναι συγκρατούμαι, ακόμα δεν το έχω πει πουθενά. Μόνο στην οικογένειά μου.
Προσπαθώ ακόμα να χωνέψω το γεγονός ότι έχω μεταμορφωθεί από απλή γυναίκα σε τέρας, αλλά ακόμα μου φαίνεται απίστευτο.
Το κάθε ένα από τα σποράκια μου έχει τώρα το μέγεθος μιας μεγάλης ρώγας σταφυλιού!
Ξύπνησα όμως ένα πρωί κι ένιωθα το στομάχι μου κάπως διαφορετικό. Το μεσημέρι έφαγα λίγο, αλλά το απόγευμα ένιωθα βάρος. Κι εκεί που καθόμουν ήρεμη και ξέγνοιαστη… μου ήρθε να τα βγάλω όλα… Από εκείνη τη στιγμή και μετά ξεκίνησε το μαρτύριο!
Βασανιστική ναυτία και συνεχόμενες αναγούλες! Όοοολη μέρα! Καούρα και δυσπεψία μέχρι αργά το βράδυ!
Όταν λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο
Η ναυτία και οι εμετοί κατά την διάρκεια των πρώτων τριών-τεσσάρων μηνών της εγκυμοσύνης είναι ένα φυσιολογικό σύμπτωμα και σημαίνει ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Έτσι λένε τα περισσότερα βιβλία και sites εγκυμοσύνης…
Από την προηγούμενη εβδομάδα έχω διαβάσει τα πάντα για να βρω μία λύση και να μετριάσω έστω, τις αναγούλες που νιώθω. Δοκίμασα αρκετά από όσα προτείνουν. Μάταιος κόπος! Το μόνο που βοηθάει είναι το απλό και ταπεινό παξιμάδι. Μάλιστα, ένα παξιμαδάκι μόλις αρχίζει το στομάχι μου να ανεβοκατεβαίνει και κάπως πηγαίνει στην αρχική του θέση. Άραγε θα επιστρέψει ποτέ;
Εντάξει, κατάλαβα, πρέπει να κάνω υπομονή. Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήμουν σίγουρη ότι όταν μείνω έγκυος, δεν θα έχω στομαχικά προβλήματα και θα τρώω και θα πίνω ό,τι και όσο θέλω, χωρίς ενοχές επιτέλους. Θέλεις λόγω καλής διατροφής, λόγω καλής φυσικής κατάστασης, λόγω κληρονομικότητας; Η μαμά μου στις εγκυμοσύνες της δεν είχε κανένα τέτοιο σύμπτωμα. Άρα κι εγώ… Θα περάσω τέλεια!
Αμ δε… Λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο!
Στομαχάκι μου, εσύ είσαι ο αρχηγός!
Πάει το πρωινό γάλα αμυγδάλου και οι ξηροί καρποί. Δεν τα σηκώνει πλέον το στομάχι μου… Πάνε τα ωραία smoothies με φρέσκα φρούτα και ξηρούς καρπούς. Δεν τα σηκώνει το στομάχι μου… Πάει το ψωμί με ταχίνι και σιρόπι αγαύης. Είναι βαρύ για το στομάχι μου. Πάει η βρώμη με γάλα αμυγδάλου. Καλά μάντεψες, δεν τα σηκώνει το στομάχι μου. Μισή ώρα αφού τα φάω… τα βγάζω. Τα μωρά μάλλον δεν είναι της υγιεινής διατροφής, μήπως να δοκιμάσω κάτι βρώμικο;
Μου μένει το τοστ με τυράκι και οι αυγοφέτες. Ξηρά τροφή λοιπόν. Κάτι είναι κι αυτό. Αρκεί να νιώσω λίγο καλύτερα…
Και με το μεσημεριανό φαγητό τι θα κάνω; Πάνε οι φρέσκες σαλάτες και τα όσπρια. Ούτε λόγος για σάλτσες, μπαχαρικά και βαριά φαγητά. Ξηρά τροφή και το μεσημέρι.
Σταμάτησα και τα συμπληρώματα διατροφής. Βαριά για το ευαίσθητο στομάχι μου.
Ακόμα και το νερό με ενοχλεί. Σκέψου να διψάς και μόλις πίνεις μια γουλιά να θέλεις να το βγάλεις. Κάπου διάβασα ότι πρέπει να πίνω νερό γουλίτσα-γουλίτσα. Αλήθεια, αυτές οι συμβουλές είναι δοκιμασμένες από κάποια που το έχει ζήσει; Το μαρτύριο της γουλιάς θα έλεγα εγώ…
Ξαφνικά μου ήρθε επιθυμία για βραστές πατάτες. Ποτέ δεν έτρωγα πατάτες. Δεν μου άρεσαν. Τις θεωρούσα άνοστες. Ε, λοιπόν έχει γίνει το αγαπημένο μου φαγητό κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης μου. Είναι το μόνο που μου φτιάχνει το στομάχι… Και μάλιστα λιωμένες με λαδάκι κι αλάτι…
Στομαχάκι μου, πλέον εσύ είσαι ο αρχηγός κι εγώ σε ακολουθώ…
Σταθερό ωράριο “διασκέδασης” 18:00-02:00
Ωραίο ωράριο το 18:00-02:00. Αν έχεις ξεκινήσει με απογευματινό καφέ και συνεχίζεις με βραδινή έξοδο. Τι γίνεται όμως όταν είναι το σταθερό ωράριο με τις αναγούλες, τους εμετούς, τη δυσπεψία και τις καούρες;
Μα καλά, οι περισσότερες γυναίκες έχουν πρωινή ναυτία. Εμένα γιατί με πιάνει απόγευμα-βράδυ; Είμαι ανάποδη; Τουλάχιστον μπορώ το πρωί να δουλεύω, έστω και με διαλείμματα. Κάτι είναι κι αυτό…
Παραιτούμαι! Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω με κανέναν άλλο τρόπο, παρά με υπομονή. Το να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου με ηρεμεί και με βοηθάει κάπως. Όχι πάντα… Η λεκάνη δίπλα μου είναι η καλύτερη απογευματινή μου φίλη.
Σταμάτησα και τις εξόδους. Τι έξοδος είναι αυτή, όταν έχω πάντα μαζί μου σακουλάκια, παξιμάδια και νερό, και αφήνω το αηδιαστικό μου αποτύπωμα παντού; Σε λίγο θα με επικηρύξουν ως ανεπιθύμητη! Έτσι κι αλλιώς κάθε λίγο και λιγάκι μου έρχεται αναγούλα. Πώς να το ευχαριστηθώ; Καλύτερα σπιτάκι μου. Θα περάσει…
Το τρελό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι
Ναυτία! Η μοναδική λέξη που κυριαρχεί στο λεξιλόγιό μου τις τελευταίες εβδομάδες! Είναι πραγματικά μαρτυρικό. Όποια έγκυος δεν το έχει νιώσει, είναι τυχερή, αλλά δεν μπορεί και να με καταλάβει.
Κάθε απόγευμα που ξεκινούν οι αναγούλες μου, ξεκινούν και οι παράλογες ανησυχίες μου. Μήπως επηρεάζονται τα μωρά; Μήπως ταλαιπωρούνται; Αντί να νιώθουν την αγάπη και τη χαρά μου, νιώθουν τη δυσφορία και την ανησυχία μου; Μήπως φταίω εγώ επειδή αγχώθηκα στην αρχή που έμαθα ότι είναι δίδυμα; Έχω αποτρελαθεί. Σε κάθε αναγούλα φοβάμαι μήπως γλυστρίσουν από κάπου… Παραλογίζομαι, μάλλον φταίνε οι ορμόνες.
Πόσο έχω πεθυμήσει μία τεράστια σαλάτα με φρέσκα λαχανικά κι ένα ποτήρι φρεσκοστυμμένο χυμό. Θα αργήσω να τα γευτώ ξανά, ας το πάρω απόφαση… Δεν γκρινιάζω, το ξέρω ότι είναι για καλό σκοπό. Άλλωστε, έχω ακούσει για περιπτώσεις πολύ χειρότερες από τη δική μου. Υπομονή λοιπόν και… ξηρά τροφή!
Το τρελό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι… Και μάλιστα εγώ έχω δύο μπιζέλια… Κι από ό,τι καταλαβαίνω, θα με χορέψουν στο ταψί!
Τουλάχιστον εσύ με καταλαβαίνεις; Ένιωθες κι εσύ ναυτία κι αναγούλες κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης σου; Πώς τις αντιμετώπισες;
Καλησπέρα, είμαι έγκυος στην Πέμπτη εβδομάδα και έχω πάρει παραμαζομα το Ίντερνετ και διαβάζω διάφορα, μήπως παρηγορήσω. Δε ξέρω πως να απαλλαγώ από μια συνεχόμενη αίσθηση στο λαιμό σαν φλέγμα που μου φέρνει πολύ εύκολα αναγουλες ειδικά αν νιώθω κ το στομάχι με τα έντερα ανακατεμένα. Με τον εμετό δε τα πάω καλά και προσπαθω να το αποτρέψω η να το αποφύγω αλλά δε γίνεται κάποιες φορές.. Τι μπορώ να κάνω για αυτές τις αναγουλες… Έχω από τώρα απογοητευτεί….
Πόσο πολύ σε καταλαβαίνω… Έτσι ακριβώς ένιωθα κι εγώ… Με βοηθούσε πολύ το να είμαι ξαπλωμένη και ήρεμη. Ακριβώς τη στιγμή που είχα τη μεγαλύτερη δυσφορία, έτρωγα μια μικρή μπουκίτσα από ένα παξιμάδι. Αυτό το απλό και ταπεινό παξιμάδι ήταν η δική μου λύση. Ίσως βοηθήσει κι εσένα… Διάβασε και το επόμενο άρθρο “Πώς να μειώσεις τη δυσπεψία στην εγκυμοσύνη”. Θα βρεις κάποιες δοκιμασμένες προτάσεις εκεί. Εμένα με βοήθησε πολύ η διατροφολόγος που πήγα. Διάβασε και το άρθρο “Η διατροφή που με βοήθησε στην εγκυμοσύνη μου”. Σίγουρα όμως πρέπει να οπλιστείς με μεγάλη υπομονή γιατί δεν ξέρεις μέχρι πότε θα κρατήσουν αυτά τα συμπτώματα. Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο και να νιώσεις σύντομα καλύτερα!
Καλησπέρα αγαπητή φίλη!
Αυτή τη στιγμή που σου μιλάω, η ώρα 18.00 το απόγευμα και όπως και κάθε απόγευμα με έπιασε πάλι απίστευτη ζάλη υπνηλία και αυτή η απαίσια ναυτία χωρίς εμετούς ευτυχώς. Κλείνω την 7η εβδομάδα. Γιατί με πιάνει ναυτία κάθε μέρα στις 18.00? Ούτε ραντεβού να μην είχα…μήπως πέφτει το ζαχαρο? Η πίεση που την μετράω είναι οκ…Δεν κατεβαίνει τίποτα από το μεσημέρι και έπειτα..τι προτείνεις
Πόσο σε καταλαβαίνω και σε νιώθω… Κι εμένα στις 18.00 με έπιανε η ναυτία. Πραγματικό ραντεβού! Φρόντισε να τρως και να ενυδατώνεσαι τις πρωινές ώρες που μπορείς. Από όσα δοκίμασα, το μόνο που με βοήθησε είναι να μασουλάω αργά ένα παξιμαδάκι όταν ένιωθα άσχημα. Μήπως σε βοηθήσουν όσα προτείνω σε αυτό το άρθρο; https://margaritaloli.gr/dyspepsia-egymosyni/ αλλά και σε αυτό https://margaritaloli.gr/diatrofi-egymosyni/. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις μεγάλη υπομονή και να σκέφτεσαι ότι αυτό το άσχημο συναίσθημα θα φύγει και δεν θα το θυμάσαι καν. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έρθει η πολυπόθητη στιγμή που θα πάρεις αγκαλιά το μωράκι σου.
Γεια σας και από εμένα !!
Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα πολύ αναγουλα και στο τέλος εμετούς .. πολλούς εμετούς.. βέβαια όλο αυτό ήταν για 3 εβδομάδες εμένα μου φάνηκε αιώνας. Λοιπόν επειδή δεν άντεχα άλλο πήγα στο κέντρο υγείας (ζω Ισπανία) και μου έκαναν ένεση priperan. Από εκείνη την στιγμή κ έπειτα δεν ξανά είχα απολύτως τίποτα!
Σκέφτομαι.. αυτό τα σταμάτησε όλα η έτυχε και ήταν να σταματήσουν. Σημασία έχει ότι τελείωσαν επιτέλους!
Τώρα είμαι στο δεύτερο στην 6η εβδομάδα με στομάχι χάλια,αναγουλες κλπ αν έχω τα παλιά σίγουρα θα ξανά κάνω την ένεση. Εδώ την θεωρούν ασφαλή όπως και όλα τα αντί εμετικά!
Με έναν πόνο εύχομαι σε όλες!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες και το όμορφο σχόλιό σου. Γνώριζα την ύπαρξη του primberan, απλά προσπάθησα να αντιμετωπίσω τις αναγούλες με υπομονή και πιο φυσικούς τρόπους. Φυσικά, αφού δεν άντεχες άλλο πολύ καλά αποφάσισες κι έκανες την ένεση. Η εγκυμοσύνη είναι μια υπέροχη περίοδος και πρέπει να τη ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Έκανα την ένεση στο μαιευτήριο, λίγο πριν γεννήσω γιατί ακόμα κι εκείνη τη στιγμή είχα αναγούλες και δεν μπορούσα να τα διαχειριστώ όλα μαζί. Με το καλό να αποκτήσεις και το δεύτερο μωράκι σου. Με έναν πόνο…
Εμετοί συνεχώς ζαλάδες και καούρες αυτή Ειναι η ζωή μου. Μου έδωσε ο γιατρός υποθετα αντί εμετικά που μου κάναν διάρροια. Οπως καταλαβαίνετε καμία σωτηρία… Τα γράφω για να παρηγορηθώ
Χαρά μου πόσο πολύ σε νιώθω και σε καταλαβαίνω… Το ξέρω ότι είσαι απογοητευμένη γιατί αλλιώς περίμενες αυτή την περίοδο, όμως σκέψου ότι οι εμετοί σημαίνουν ότι η εγκυμοσύνη σου εξελίσσεται ομαλά. Σε λίγους μήνες θα έχεις στην αγκαλιά σου ένα πανέμορφο μωράκι κι όλα αυτά θα τα ξεχάσεις. Εγώ είχα αναγούλες ακόμα και στο μαιευτήριο, λίγο πριν γεννήσω. Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που με βοηθούσε στις δύσκολες στιγμές, ήταν ένα παξιμαδάκι και απέραντη υπομονή. Σου βάζω το link από ένα άλλο άρθρο που ίσως σε βοηθήσει. https://margaritaloli.gr/dyspepsia-egymosyni/ Με το καλό να αποκτήσεις το μωράκι σου. Με έναν πόνο…
Γειά σας κορίτσια. Βρίσκομαι στην 7η και προχωράω για την 8η βδομάδα της κύησης. Μέχρι την 6η ήμουν μια χαρά. Με το που πάτησα την 7η άρχισαν οι αναγούλες. Ολη μερα βαρος ασήκωτο στο στομαχι, να έχω τάση για εμετο και να μην μπορώ να κάνω. Εχθές εκανα κάτι σαν εμετο με πολύ ζόρι αλλά ήταν λευκα υγρά. Προφανώς γιατί δεν έχω κάτι να βγάλω. Προσπαθώ να τρώω αλλά δυστυχώς όλα μου μυρίζουν και δεν έχω όρεξη για φαγητό. Τρώω κατά ανάγκη πολύ πολύ μικρές ποσότητες (τοστ με τυρι, μηλο, πατάτες τηγανητές η μακαρόνια με τυρι, γιαούρτι, φρυγανιές η κανενα κρακερ). Χθες εκτός από το πρωί ζορίστηκα να κάνω και το βράδυ. Χωρίς να βγάλω τίποτα. Ειλικρινά νιώθω ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Και η αληθεια είναι ότι φοβαμαι πολύ από την πίεση μην τυχόν κάνω κακο στο μωρό μου.
Αγαπημένη μου Yvonne… Αυτά που τώρα ζεις είναι βασανιστικά, αλλά θα περάσουν όλα, όταν με το καλό γεννήσεις. Κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ, όπως και πολλές άλλες γυναίκες. Χρειάζεται υπομονή και ηρεμία. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να απευθυνθείς άμεσα σε έναν διατροφολόγο, ώστε να παίρνεις όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και μην έχεις διατροφικές ελλείψεις, κάτι που θα έχει σίγουρα αντίκτυπο και στο μωράκι σου. Έχεις πολύ δρόμο ακόμα και δεν γίνεται να περάσεις όλη την εγκυμοσύνη σου με τοστ, μακαρόνια ή κράκερς. Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Αν χρειάζεσαι οποιαδήποτε άλλη βοήθεια, μην διστάσεις να μου στείλεις μήνυμα.
Καλησπέρα Μαργαρίτα… Στο άρθρο σου είδα πολλά κοινά μας στοιχεία… Διανύω τη 15η εβδομάδα. Μέχρι να κλείσω το 3μηνο από την 7η εβδομάδα κάθε μέρα είχα μονίμως μια καούρα στο στομάχι και αναγούλες μέσα στη μέρα όχι σταθερές ώρες. Μόλις έκλεισα το 3μηνο σταμάτησαν οι καούρες στο στομάχι (θα με πιάσουν πολύ πιο αραιά) αλλά αυτές οι αναγούλες δεν λένε να φύγουν. Στο σημείο που είπες με το νερό και τη γουλιά ήταν το σημείο που κατάλαβα ότι δεν συμβαίνει μόνο σε εμένα γιατί δεν το έχω ακούσει από καμιά άλλη… Τι μαρτύριο είναι αυτό… Τρώω κανονικά χωρίς κάποιο θέμα αλλά μόλις φάω έχω αναγούλες… Οι αναγούλες γίνονται χειρότερες όταν πιω και νερό… Ακόμη και νηστική να είμαι μόλις πιω νερό να τες πάλι… Τι μαρτύριο είναι αυτό… Διψάω και δεν μπορώ να πιω ένα ολόκληρο ποτήρι να το ευχαριστηθώ… Θυμάσαι πότε περίπου σταμάτησαν και οι αναγούλες σου;
Αγαπημένη μου Χριστίνα… Πόσο πολύ σε καταλαβαίνω… Οι εννέα μήνες της εγκυμοσύνης είναι υπέροχοι… Κάποιες όμως γυναίκες έχουν αυτές τις βασανιστικές αναγούλες… Πρέπει να κάνεις υπομονή και να προσπαθήσεις να τρως και να πίνεις νερό, έστω και σε μικρές ποσότητες… Είχα αναγούλες από τον τρίτο μήνα μέχρι και τη στιγμή που γέννησα… Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα συμβεί το ίδιο και σε εσένα… Είχα πάντα μαζί μου φρυγανιές και κρακεράκια, και μόλις ένιωθα το στομάχι μου, δάγκωνα ένα μικρό κομμάτι… Το σημαντικό είναι ότι το μωράκι σου μεγαλώνει και σε λίγο καιρό θα το έχεις αγκαλίτσα σου…
Καλησπέρα.. Κάθε εγκυμοσύνη ξεκινούσα όντας 59 κιλά. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη στα 32 μου έχασα 8 κιλά, στη δεύτερη στα 34 μου έχασα 9 κιλά. Ευτυχώς κάπου στον 5ο-6ο μήνα ελαττωνόντουσαν κατά πολύ. Και έφτασα στις γέννες να είμαι 64 κιλά. Είμαι 37, στην 7η εβδομάδα και έχω ναυτίες, υπνηλία και όλη αυτή τη βραδύτητα που επιφέρει η κατάσταση. Και εγώ εφαρμόζω το σύστημα με κρακεράκι/ψωμί μόλις περνάει λίγη ώρα και αρχίζω να νιώθω να “μου ‘ρχεται”. Απλά πλέον δεν ξέρω αν αντέχω να περάσω 3η φορά αυτό το βασανιστήριο.. Αν και το τρίτο το ήθελα πολύ και γενικά είχα αποβάλει την όλη ιδέα του τι είχα περάσει στις εγκυμοσύνες και πιο πολύ με πείραζε η καισαρική που χρειάστηκε στο 2ο γιατί ήταν ισχιακό.. Τώρα πλέον αρχίζω και προβληματίζομαι πως θα βγουν οι μήνες, μήπως έχω γεράσει?! πλέον δεν το νιώθω ως ένα αναγκαίο κακό που συνοδεύει την απόκτηση παιδιού αλλά νιώθω το κορμί μου “άρρωστο”. Με όλη τη γνώση και την ευγνωμοσύνη που είχα εύκολη σύλληψη και γεννούσα υγιή μωρά ενώ άλλες γυναίκες θα παρακαλούσαν με όλη τους την ψυχή. Δεν ξέρω αν θα το αντέξω 3η φορά. Είχα και μια κρυφή ελπίδα μήπως αυτή η εγκυμοσύνη κυλούσε λίγο διαφορετικά..
Αγαπημένη μου Άννα… Καταλαβαίνω από τα λόγια σου πόσο έχεις κουραστεί… Αν και η εγκυμοσύνη είναι μία υπέροχη περίοδος, για πολλές γυναίκες είναι κουραστική κι επίπονη. Κι αυτό ισχύει για όλες τις ηλικίες. Έμεινα έγκυος μετά από πολλές προσπάθειες, στα 46 μου και μάλιστα σε δίδυμη εγκυμοσύνη. Όση ευγνωμοσύνη κι αν ένιωθα γι’ αυτό το δώρο, κάθε μέρα μου περνούσε βασανιστικά, ειδικά από το μεσημέρι και μετά. Αυτό που με βοήθησε αρκετά, εκτός από το κρακεράκι, ήταν να ξαπλώνω αρκετές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας, έστω για μισή ώρα κάθε φορά. Ένιωθα το στομάχι μου να “ισιώνει” και να ηρεμεί. Όπως πολύ καλά ξέρεις, όλα αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν την επόμενη μέρα της γέννας… Πρέπει να έχεις δύναμη, πίστη, υπομονή κι αισιοδοξία! Όλα θα πάνε καλά κι αυτή τη φορά… Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας. Είμαι σίγουρη ότι το υπέροχο σχόλιό σου θα δώσει δύναμη σε πολλές άλλες γυναίκες…